مومو

معرفی کتاب مومو

بهمن دارالشفایی:
مومو، که میشائیل انده آلمانی حدود پنجاه سال پیش آن را نوشته، از کتاب‌های نوجوان قدیمی و دیگر تقریباً کلاسیک است که هنوز هم بین نوجوان‌های کتابخوان طرفدار دارد.
مومو دختربچه‌ای است که نه معلوم است کی به دنیا آمده، نه خانواده‌ای دارد و نه چیزی از گذشته‌اش معلوم است. یک‌روز سر از محله‌ای در حاشیه شهری بزرگ درمی‌آورد و همانجا می‌ماند. اهالی محل هم جایی برای زندگی‌اش درست می‌کنند و مواظبش هستند. ویژگی مومو این است که خیلی خوب گوش می‌کند. هر کس مشکلی دارد می‌رود پیش مومو و او بدون این‌که حرف خاصی بزند و فقط با خوب گوش دادن به حرف‌های او مشکلش را حل می‌کند. یا هر دو نفری که دعوایشان می‌شود پیش مومو می‌روند و باز هم او فقط با گوش‌کردن به حرف‌های دو طرف آشتی‌شان می‌دهد.
ناگهان ماجرایی در شهر پیش می‌آید. یک‌سری موجود خاکستری پیدایشان می‌شود که زمان‌های اضافی آدم‌ها را ازشان می‌گیرند و در حساب‌هایی پس‌انداز می‌کنند. کم‌کم آدم‌ها دیگر هچ وقتی برای هیچ کاری جز شغلشان و کارهای خیلی ضروری ندارند. اما مومو با کمک موجودی که نبض همه زمان‌های زمین در دست اوست خاکستری‌ها را شکست می‌دهد و زمان‌های آدم‌ها را بهشان برمی‌گرداند.
من که حسابی از خواندنش لذت بردم، فکر می‌کنم هم خود شما و هم نوجوان‌های اطرافتان هم دوستش خواهند داشت.

کتاب ترجمه‌ای قدیمی داشته که تا جایی که می‌دانم الان در بازار موجود نیست. من ترجمه کتایون سلطانی را خواندم که نشر افق چاپ کرده. عالی نبود، ولی درمجموع خوب بود و اذیت نمی‌کرد.